Tja, elke directeur krijgt natuurlijk een natte droom als een rijke ondernemer 13 miljard Dollar eigen vermogen bij zijn bank komt stallen. Dit gebeurde de voormalige CEO van ING, Ralph Hamers die de Russische oligarch Roman Abramovitsj met open armen verwelkomde bij zijn ’Oranje Leeuwbank’. Controles op waar dat vermogen eigenlijk vandaan kwam werden niet of nauwelijks verricht, maar ook in 2005 (het jaar van de storting) had ING daartoe al de wettelijke plicht.
Abramovitsj is een handige zakenjongen die in de wilde jaren negentig - tijdens het presidentsschap van Boris Jeltsin - voor een appel en een ei diverse oliebedrijven in handen kreeg. Zijn maatje - ene Poetin - wilde na zijn uitverkiezing - begin 2000 - tot president alle energiebedrijven in Rusland onder zijn - persoonlijke - controle brengen, Abramovitsj werd ’verplicht’ om zijn oliebelangen van de hand te doen. Hij kreeg wel het vijftigvoudige - 13 miljard Dollar - van zijn belegging terug, dus medelijden hoeven we niet te hebben met deze oligarch. In 2005 meldt hij zich bij ING en wordt in één klap de grootste zakenklant van de bank van Ralph Hamers.
’Klant A’ zoals Abramovitsj werd genoemd op de ING-bankkantoren kreeg privileges die er niet om logen (overboekingen naar banken op de Britse Maagdeneilanden werden in het geheel niet gecheckt en dit is slechts één voorbeeldje…). De meeste van Abramovitsj’ financiële transacties liepen via de ING-kantoren, waar de bank veel geld aan verdiende, maar op basis van het het gestorte bedrag van 13 miljard dollar had ING nog een voordeel. Het vergrootte de ’uitleencapaciteit’ van de bank flink, waardoor er nog meer winst kon worden gemaakt. Ralph Hamers wreef zich in de handen, met zijn winstbonussen zat het wel geramd……
In 2017 waarschuwden FIOD-rechercheurs ING (en Hamers.. ) meermaals dat het dossier Abramovitsj de bank wel eens in forse problemen zou kunnen brengen. Hamers wuifde de bezwaren achteloos weg met de argumentatie dat ’hij een bank heeft te runnen’. Er moesten volgens hem niet al te veel vragen gesteld worden over witwassen en risicovolle betalingen. Volgens de CEO gaat het bij een bank immers om ’geld verdienen’. De FIOD-rechercheurs dropen na deze teksten af, maar hun wraak was zoet. In 2018 kreeg ING een boete van 775 miljoen Euro wegens witwasprakrijken, en passant werd Ralph Hamers zelfs verdachte van het faciliteren van bancaire witwaspraktijken (in 2020). Welke strafbare feiten het Nederlandse Openbaar Ministerie Hamers ten laste zal leggen is nog niet bekend. Ik heb overigens het donkerbruine vermoeden dat de deze zaak onder het vloerkleed zal worden geveegd. We zijn ruim 3 jaar verder, maar het OM zwijgt tot nu toe als het graf over verdere stappen……
Begin 2020 werd Hamers benoemd als CEO bij de grote Zwitserse bank UBS, Abramovitsj volgde de in het Limburgse Simpelveld geboren Hamers in zijn kielzog. Het vermogen van de Russische oligarch verhuisde ’netjes’ naar Zwitserland waar het bankgeheim nog steeds bestaat. OK, niet voor bedrijven en personen uit de Europese Unie, maar ja, Abramovitsj is nog steeds een Russisch staatsburger. Hij probeerde intussen wel het Zwitserse staatsburgersschap te verwerven, maar zijn pogingen strandden. Zijn geld was in het Zwitserse bergland evenwel natuurlijk wel meer dan welkom. Hamers zou de eerste man blijven bij UBS, nadat in dit voorjaar die andere grote Zwitserse bank - Credit Suisse - werd overgenomen. Deze had nogal wat problenen op het gebied van belastingontduiking, witwassen en omkoping. In totaal moest Credit Suisse 2,6 miljard Dollar aan boetes betalen. De bank kwam in zware financiële problemen en werd - deels gedwongen door de Zwitserse overheid - overgenomen door de bank waar Hamers de sceper zwaaide. Inderdaad ’zwaaide’, want hem werd de postie van CEO van de nieuwe superbank niet gegund. Ik heb (wederom) een donkerbruin vermoeden omtrent de redenen hiervan…
Ach ja banken. Het zijn de stuk voor stuk oplichters van het zuiverste warter. Een bank beroven zou eigenlijk uit het wetboek van strafrecht gehaald moeten worden, want het uit de bankkluis gehaalde geld is voor een groot deel geroofd door de bank zelf. Om legaal te kunnen stelen is het trouwens veel profijtelijker een bank op te starten dan te beroven. Dat is eigenlijk de pointe van ’het verhaal van ING.’ ABN AMRO heeft trouwens ook ’keurig’ zijn aandeel geleverd in de witwasschandalen, In 2021 kreeg Dé Bank een boete van 480 miljoen Euro opgelegd. Als ’poortwachter’ tegen witwassen had ABN AMRO fors tekortgeschoten, maar tot persoonlijke verdachtmakingen kwam het niet.
Maar uiteindelijk zijn al die dealtjes met het OM bijzonder onbevredigend, want de verantwoordelijke bestuurders van de banken blijven zo buiten schot. Ja, excuses werden er veelvuldig gemaakt, ABN AMRO CEO Robert Swaak bood zelfs verontschuldigen aan namens alle ABN AMRO-medewerkers. Alsof die baliemedewerker in Heerhugowaard ook maar iets met het gestandaardiseerde witwassen te maken heeft gehad! Bankdirecteuren? Ze zijn allemaal van hetzelfde laken een pak, alhoewel ze geen bretels meer dragen. Daarom stel ik de breteldragende Jort Kelder voor als de volgende CEO van ABN AMRO én ING. Waarom? Ze zijn namelijk van hetzelfde - beduimelde zwarte - laken een pak. Succes Jort!