Duncan Doet het na vier Decennia!

Superlatieven schieten tekort. Na 44 jaar is er in de persoon van  Duncan Laurence – uit Spijkenisse – weer een  Nederlandse Eurovisie Songfestivalwinnaar in ons midden. Wat een ’Holland Promotion’! De bescheiden zanger deelde zijn gouden leeuwerikkeeltje met meer dan 200 miljoen TV kijkers ’all over the world’!

Postuum moet ik de grote meester Johan Cruijff helaas corrigeren. Naast de meest belangrijke onbelangrijke zaak in de wereld – het voetbalspelletje – valt het songfestivalspektakel in dezelfde categorie. Niet? Jeroen Pauw besteedde de afgelopen week reeds twee uitzendingen aandacht aan het circus in Tel Aviv, met als ’side kick’ de ’liedjesanalist’ Gerard Joling. Die overigens maar wát jaloers was op ’palingsound’ Jan(tje) Smit uit de wereldstad Volendam. Aanstaande maandag – 20 mei – zal het in ’Pauw’ waarschijnlijk voor 90% over Ducan en zijn helpster Ilse de Lange gaan.

Vervolgens bericht(t)en alle Nederlandse TV journaals uiteraard de overwinning als hoofditem, van de NOS tot en met RTL Z. Zelfs de kwaliteitskrant NRC moest wel groot uitpakken, de (internet)krant die immer de nuance zoekt startte met de volgende kop: ’met Duncan Laurence wint gevoel het van spektakel’. ’Pakkende koppen’ presenteren – waarin de Telegraaf uitmunt – is nog niet helemaal ’een dingetje’ van het bedachte NRC journaille, jammer hoor. Gevoel? Mijn geachte dames en heren pennelikkers, KWALITEIT wint het van spektakel! Gauw maar even stage lopen bij wat Engelse tabloids zou ik zeggen.

Een immense existentiële angst beving me toen ik Duncan in de finale voor de tweede keer zag optreden in een soort ’blue collar workers’ outfit. Show en uitbundigheid scoren traditioneel hoog bij jury’s en TV kijkers, Australië zou er met die klassiek geschoolde paaldanseres toch niet met de trofee vandoor gaan? Gelukkig niet, het liedje van de Australische was van een beduidend lager niveau dan de Conchita Wurst ’performance’. De Oostenrijkse vrouw met baard of mannelijke travestiet met baard bleef in 2014 Waylon en Ilse de Lange net voor. Na Teach-in in 1975 met het ’psychedelische’ en ongekend ’bluesachtige’ Ding-a-Dong was de begeerde Eurovisiebuit nu wél binnen.

Cornald Maas en Volendamse Jan(tje) waren ’onze’ commentatoren van dienst. Cornald doet altijd verwoede pogingen om in de voetsporen te treden van oud commentator wijlen Willem van Beusekom – Mister Songfestival – en ik moet zeggen, dat lukt hem aardig. En Jan(tje)? Het valt me op dat de Volendammer zonder haperen doorwrochte analyses geeft over de kwaliteit van de songs………. Helaas, nee dus. Vanaf morgen start ik een landelijke actie om Gerard Joling definitief tot de opvolger van Willem van Beusekom te kronen. En Jan(tje)? Gauw maar weer proberen het goed te maken met Yolanthe Cabau van Kasbergen. Die schijnt het namelijk uitgemaakt te hebben met ons aller Wesley Sneijder. Of Yolanthe neemt hier het voortouw. Kom op ’Yol’, je bent ’starfuckertje of je bent het niet!

Vergeet ik bijna om over ’the biggest star’ van de avond te praten! Madonna was bereid om voor een paar centjes – naar verluidt 1 miljoen dollar – acte de présence te geven. Hebben wij hier een mening over? Natuurlijk hebben wij hier een mening over. Als Madonna officieel had meegedaan was ze niet eens op de onderste plaats geëindigd. Zelfs nog daaronder. Het door haar ’gezongen’ nummer ’like a prayer’ was niet om áán te horen, ik heb meteen maar een afspraak gemaakt met mijn oorarts wegens gehoorbeschadiging. MAAR, Madonna is Madonna, dus een eerste prijs heeft ze wel degelijk gewonnen, namelijk voor de beste ’botox performance’. Zo willen we deze grootheid toch niet herinneren! Als pleister op de wonde hierbij de link naar de videoclip ’into the groove’, super dansnummer met een lekkere vrijgevochten Madonna: https://www.youtube.com/watch?v=52iW3lcpK5M

Tenslotte nog een ’loser’  en een ’winner’ van de avond. Het Verenigd Koninkrijk werd jammerlijk laatste en dat vond ik zeer spijtig voor dat bolle Engelse jongetje. Hij deed verwoede pogingen om zangerige keelklanken te produceren, toch maar weer snel naar de door hem hogelijk gewaardeerde ’Burger King’ zou ik zeggen. Daar is ie prima op zijn plaats net als al die andere eilandbewoners aan de overkant van Het Kanaal. Niet alleen op de songfestivalladder staat het VK op de laagste sport, in de Europese Unie is het al niet anders. Dus, dear English friends, allemaal op Nigel Farage stemmen voor de Europese verkiezingen en zo snel mogelijk de volgende beweging uitvoeren: biezen pakken! Bye, bye Eurovision, bye, bye Europe!

Maar de grootste onverwachte winnaar op deze memorabele avond was D66 van Rob(je) Jetten. Na de songfestivaluitzending had D66 zichzelf heel slim geprogrammeerd in de zendtijd voor politieke partijen. Of was dit weer een listige list van de linksige NOS? ’Anyway’, het Europese politieke spotje sloot naadloos aan op ’Eurovision’. Rob(je) en zijn politieke compaantjes zouden de slogan van het muziekspektakel ’dare to dream’ één op één over kunnen nemen. Dat is toch heel wat beter dan het obligate ’voor Europa’?  Maar ik heb een nog beter voorstel. De afkorting D van D66 staat voor ’Democraten’ – zeer origineel overigens…..- maar wordt in de Nederlandse pers vaak geassocieerd met ’Dolend’. De nieuwe naam van de links liberalen staat voortaan voor – tatatata, tromgeroffel – DUNCAN 66.

Muziek is een hogere openbaring dan alle wijsheid en filosofie. (Ludwig von Beethoven, Duits componist 1770 – 1827)