FacebookFoefjes

Arjen Lubach zegde in april dit jaar met veel aplomb zijn facebookaccount op. Maar ja, je wilt het contact met je kijkers – naar het programma ’Zondag met Lubach’- natuurlijk niet verliezen, daarom van de weeromstuit maar snel weer een nieuw facebookaccount aangemaakt. Bovendien is het kijkcijferboek heiliger dan de bijbel en de koran bij elkaar, dus hup, maar weer snel ’on-line’. Tja, in huize Lubach te Lutjegast moet er ook brood op de plank komen. Het zij Arjen vergeven, facebook heeft jammer genoeg een monopoliepositie opgebouwd, daar helpt geen lieve moeder meer aan.

Commissarissen van de Europese Unie en Europarlementariërs hebben voortdurend hun mond vol over de ’gemeenschappelijke waarden’, pas nu is er echter een begin gemaakt aan wetgeving die ’onze’ privacy zou moeten beschermen. ’Zou’ ja, want het enige dat regeringen en de Europese Unie presteren is het paard achter de wagen spannen. Die ’alien salamander’ Zuckerberg lacht zich een breuk, binnenkort kunnen  zijn marsmannetjesmaatjes de aarde ongemerkt overnemen. Met die  ’gemeenschappelijke  Europese waarden’ kunnen die ’aliens’ dan mooi hun bipsje  afvegen. Vooropgesteld dat ze een bipsje hebben EN vooropgesteld dat ze lijden aan de last van ontlasting.

Geachte dames en heren, U moet nu toch zo langzamerhand wel begrijpen dat Facebook niet is uitgevonden voor U maar voor Mark Zuckerberg en zijn kornuiten. De oudste beweging op aarde is ’op en neer’ – vraag maar aan de oude ’happy hooker’ Xaviera Hollander – en de oudste drijfveren op aarde? Geld en macht, maar dit wist U natuurlijk al. Deze wetenschap lijkt echter nog niet helemaal doorgedrongen te zijn tot bepaalde politieke groeperingen in Nederland, ik zeg alleen maar ’socialistische partij’ of ’partij voor de dieren’. Overigens vraag ik mij plotseling af of er in het kikkerlandje een ’markt’ zou kunnen zijn voor een bejaarde dierenpartij. Een ’50PLUS’ partij voor de dieren met als lijsttrekker een bejaarde Koalabeer uit artis. En een bejaarde fietsende chimpansee  uit circus Sarrasani als lijstduwer op een plakkaat met de volgende tekst: ’op een oude fiets moet je het leren!’ Alle aapjesgekheid op een stokje, facebook is niet het product, de gebruiker is het product, niets meer en niets minder. Het is trouwens illustratief dat consumenten van een bepaald product of bepaalde dienst immer als ’klanten’ worden gekenschetst, drugs- en facebookconsumenten zijn blijkbaar ’gebruikers’. Tja, de waarheid heeft een schel geluid.

Als facebookverslaafde ben ik zelf natuurlijk ook bijna 24/7 ’connected’, ik waarschuw U dan ook mijn verhaal niet als objectief in te schatten, de marsmannetjes zitten immers al ’wired’ in mijn brein. Maar toch. Regelmatig verstuur ik grotere hoeveelheden ’messages’ via het messengerprogramma van facebook. Ik heb de tel niet precies bijgehoden maar na ongeveer 50 messages verstuurd te hebben op dezelfde dag beginnen de communicatiemogelijkheden te haperen. Om een volgend messengerbericht te verzenden moet ik op 9 plaatjes de verkeerslichten aanklikken, met enig geluk kan het volgende messengerbericht dan alsnog verstuurd worden. Vervolgens worden de 9 plaatjes steeds ingewikkelder en even later wordt mij messengercommunicatie voor de volgende 24 uur ontzegd.

Zo’n beetje 10 maal heb ik mijn beklag gedaan bij de ’redactie’ van facebook, daartoe biedt het programma dan nog wel de mogelijkheid. Een begin van een antwoord op mijn klachten en vragen heb ik nooit mogen ontvangen, blijkbaar heeft Zuckerberg een andere definitie van ’communicatie’….In elk geval, verbetering trad er niet op, iedere keer werd ik na het 50e messengerbericht ’on hold’ gezet. Tot ik op het lumineuze idee kwam om de ’facebookredactie’ maar eens te gaan dreigen met juridische stappen. Mijn hoofdargument was dat de eerste van de tien geboden van ’Martian Mark’ toch het samenbrengen van mensen is. Die mogelijkheid werd mij onthouden betoogde ik, dus Facebook schendt zo’n beetje artikel 1 van de facebookverklaring van de rechten van de mens. Bingo! Vanaf deze ’message’ aan de salamanderredactieleden word ik nooit meer ’on hold’ gezet.

Probleem opgelost? Welnee, vanaf nu moet ik me door oneindig ingwikkelde plaatjes worstelen voordat een nieuwe ’message’ geaccordeerd wordt. Als ik het verkeerde plaatje aanklik, krijg ik een nog waziger nieuwe die ik vervolgens weer niet juist aanklik. Mentaal volledig ontmoedigd geef ik de strijd op en besluit dan maar 24 uur te wachten, want dan geven die salamanders het messengerprogramma weer vrij. Juridisch sta ik natuurlijk op wankele benen, want volgens die – zelf – schele brildragende salamandernerds heb ik natuurlijk slechte ogen en moet ik maar snel een multifocale bril bij Eye Wish kopen. Slim, slim, slim, hoeden af meneer Zuckerberg!

Dus? Inderdaad, ik ben het product voor facebook, als ik teveel messengerberichten verstuur moet ik me maar abonneren op een advertentiemogelijkheid bij facebook. Centjes overmaken en U kunt zoveel communiceren als U wilt bij Mark. Facebook is gewoon een ordinair verdienmodel en daar heb ik op zichzelf nog niet eens zoveel moeite mee. Maar kom svp niet met al die bijna religieuze hosannacommunicatie dat facebook er in eerste instantie voor is om mensen bij elkaar te bregen. Facebook is er om  – net als bij Dagobert Duck –  muntjes bij elkaar te vegen. Een grote hoop muntjes zelfs. Op die hoop schijt alleen de duivel, want die marsmannetjesmaatjes van Mark houden hun keutel altijd ingetrokken.

Pecunia non olet!